2013 წლის ოქტომბრიდან 2014 წლის ივლისის ჩათვლით პერიოდში, სამინისტროების დაქვემდებარებაში მყოფი სსიპ-ებისა და საქვეუწყებო დაწესებულებებიდან საჯარო ინფორმაციის გამოთხოვაზე უპასუხოდ დატოვებული მოთხოვნები 26%-ით გაიზარდა. სრულყოფილი პასუხების პროცენტული მაჩვენებელი კი 27%-ით შემცირდა.
საჯარო ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის პრაქტიკის ანალიზი ინფორმაციის თავისუფლების განვითარების ინსტიტუტმა (IDFI) განახორციელა.
IDFI -მა 2013 წლის ოქტომბრიდან 2014 წლის ივლისამდე სამინისტროების დაქვემდებარებაში მყოფ 61 საჯარო სამართლის იურიდიულ პირს და საქვეუწყებო დაწესებულებას 1009 საჯარო ინფორმაციის მოთხოვნით მიმართა: ინსტიტუტმა სრულყოფილი პასუხი მიიღო 429 განცხადებაზე; არასრულყოფილი პასუხი იქნა გაცემული 40 მოთხოვნაზე; უარს ადგილი ჰქონდა 17 შემთხვევაში; უპასუხოდ დატოვებული იქნა 202 მოთხოვნა; 321 შემთხვევაში დაწესებულებები იუწყებოდნენ, რომ არ ჰქონდათ განხორციელებული კონკრეტული ქმედება ან არ გააჩნდათ მოთხოვნილი ინფორმაცია.
ინსტიტუტის შეფასებით, კვლევის პერიოდში საშუალოდ ყველაზე მაღალი ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის მაჩვენებელი (96,25%) მიიღეს საქართველოს რეგიონული განვითარებისა და ინფრასტრუქტურის სამინისტროს დაქვემდებარებულმა უწყებებებმა. მათ მცირედით ჩამოუვარდება განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს (95,56%) და ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების სამინისტროს (94,53%) დაქვემდებარებული უწყებების საშუალო მაჩვენებელი. კვლევის მიხედვით, ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის ყველაზე დაბალი საშუალო მაჩვენებელი მიიღეს შს (32,86%) და იუსტიციის (40,2%) სამინისტროებს დაქვემდებარებულმა უწყებებმა.
ორგანიზაციაში აცხადებენ, რომ 2012 წლის 1 ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნების შემდგომ საჯარო ინფორმაციის გაცემის თვალსაზრისით ყველა სახის საჯარო დაწესებულებებში მნიშვნელოვანი დადებითი ტენდენცია შეინიშნებოდა. 2013 წლის ოქტომბრიდან 2014 წლის ივლისის პერიოდში კი ინსტიტუტის ყველა მოთხოვნა უპასუხოდ დატოვეს იმ უწყებებებმა, რომელებიც მანამდე ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის საკმაოდ მაღალი მაჩვენებლებით გამოირჩეოდნენ.
ორგანიზაციის შეფასებით, ბოლო კვლევამ აჩვენა, რომ საჯარო ინფორმაციის გაცემის კუთხით პოლიტიკური ცვლილებების შემდგომ ნაჩვენები დადებითი ტენდენციები დაკავშირებული იყო ახალი ხელისუფლების მოღვაწეობის მხოლოდ საწყის ეტაპთან, როცა ინფორმაციის ხელმისაწვდომობის შეზღუდვის სურვილი ნაკლებად არსებობს.