რეესტრის პრეზუმფციასთან დაკავშირებით საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილების შეფასება

სიახლეები | კანონის უზენაესობა, ადამიანის უფლებები და მედიის თავისუფლება | პუბლიკაციები | ანალიზი 12 იანვარი 2018

IDFI “საკონსტიტუციო სასამართლოს დამოუკიდებლობის და გამჭვირვალობის ხელშეწყობის პროექტის” ფარგლებში ახორციელებს საკონსტიტუციო სასამართლოში მიმდინარე მაღალი საჯარო ინტერესის პროცესების მონიტორინგს.



პროექტი ასევე მოიცავს დამოუკიდებელი ექსპერტების მხრიდან საკონსტიტუციო სასამართლოს მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების ანალიზს და მის შეფასებას. პროექტის მიზანია კრიტიკულად გააზრებულ იქნას სასამართლოს გადაწყვეტილებები და ამით ხელი შეეწყოს პროფესიული დისკუსიების წარმართვას სასამართლოს გადაწყვეტილებებზე, ასევე, სასამართლოს საქმიანობის შესახებ ცნობადობის გაზრდას საზოგადოებაში.



წინამდებარე ანალიზი შესრულებულია თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ასოცირებული პროფესორის და ნიუ ვიჟენ უნივერსიტეტის პროფესორის სოფიო ჩაჩავას მიერ და ეხება საჯარო რეესტრის პრეზუმფციასთან დაკავშირებით საკონსტიტუციო სასამართლოს 2017 წლის 17 ოქტომბრის გადაწყვეტილების შეფასებას.

 

ნაშრომი აჯამებს სასამართლოს გადაწყვეტილების და მოსამართლეთა განსხვავებული აზრების ძირითად აქცენტებს, აანალიზებს მათ გერმანული სამართლის ჭრილში. ნაშრომში ასევე მოცემულია რეკომენდაციები სასამართლოს გადაწყვეტილების შემდგომ სამართლებრივად აქტუალურ საკითხებზე. ნაშრომის ავტორის შეფასებით:

 

“სასურველია სასამართლოს შეზღუდვის აუცილებლობისა და პროპორციულობის შეფასების დასკვნით ნაწილში მეტად გამოეკვეთა, რომ სადავო ნორმის ის ნორმატიული შინაარსი, რომელიც არაკონსტიტუციურად იქნა მიჩნეული, არ წარმოადგენს მიზნის მიღწევის აუცილებელ და თანაზომიერ საშუალებას. კერძოდ, მესაკუთრის ინტერესების ხელყოფის ხარჯზე გაუმართლებელი და არათანაზომიერია დაშვებულ იქნეს შემძენის მხრიდან წინდახედულებისა და გულისხმიერების ვალდებულების უგულვებელყოფის წახალისება.

 

ამასთან, მოწესრიგების ნორმატიული შინაარსის შეფასებისას სასმართლოს სასურველია ემსჯელა იმ შესაძლო შეზღუდვებზე და იმ საფუძვლებზე, რომელთა არსებობის შემთხვევაში შემძენის კეთილსინდისიერების მიუხედავად მისი დაცვა შესაძლოა გამოირიცხოს. ასეთი შესაძლოა იყოს კანონსაწინააღმდეგო გარიგების არსებობა ან შემთხვევა როდესაც საკუთრების უფლების რეგისტრაციის საფუძველი იძულება, მოტყუება ან შეცდომაა. ამასთან სასურველია სასამართლოს ემსჯელა, ვის იცავს ცალკეულ შემთხვევაში კანონიერი ნდობის პრინციპი და როგორია მისი მიმართება რეესტრის უტყუარობის პრეზუმფციასთან.


ავტორების მიერ გამოთქმული მოსაზრებები შესაძლოა არ გამოხატავდეს IDFI-ს პოზიციას.

 

სხვა მასალები ამ თემაზე
სიახლეები

IDFI-ს მიმართულების ხელმძღვანელი, ანტონ ვაჭარაძე, ჩეხეთში გამართულ კონფერენციაზე “საბჭოთა და რუსული დივერსია ევროპის წინააღმდეგ”

18.11.2024

2024 წლის საპარლამენტო არჩევნებმა საქართველოში ავტოკრატიული ტენდენციები გაამყარა - V-Dem institute-ის შეფასება

13.11.2024

სასამართლოს აქტების პროაქტიული გამოქვეყნება: კანონმდებლობა და პრაქტიკა

04.11.2024

სტატუსმეტრი 2.0 - როგორ მიდის საქართველო ევროკავშირის 9 ნაბიჯის შესრულებისკენ

01.11.2024
განცხადებები

სტრასბურგის სასამართლომ განსხვავებული აზრის მქონე მოსამართლის სასამართლო სისტემიდან განდევნა დაადასტურა

11.11.2024

მოვუწოდებთ პროკურატურას არჩევნების გაყალბება გამოიძიოს და არა დამკვირვებელი ორგანიზაციების საქმიანობა

06.11.2024

სასამართლო ხელისუფლებამ სისტემურ საარჩევნო დარღვევებზე თვალი არ უნდა დახუჭოს

05.11.2024

სამართლებრივი ბრძოლა რუსული კანონის წინააღმდეგ სტრასბურგში გაგრძელდება

17.10.2024
ბლოგპოსტები

ინტერმუნიციპალური საქმიანობის გაძლიერება საქართველოში

21.10.2024

საგზაო-სატრანსპორტო შემთხვევების პრევენციის ინსტიტუციური მექანიზმები

21.10.2024

კრიპტოვალუტის საქართველოს ფინანსურ სისტემაში ინტეგრირების გამოწვევები და სტრატეგიული მიდგომა ბლოკჩეინისა და უძრავი ქონების მიმართ კორუფციის წინააღმდეგ საბრძოლველად

21.10.2024

ქართული ენის არცოდნა, როგორც გამოწვევა პოლიტიკურ პროცესებში ეთნიკური უმცირესობების ჩართულობის თვალსაზრისით

21.10.2024