საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლომ 16 ოქტომბერს მიიღო დასკვნა, რომლითაც მმართველ პარტიას პრეზიდენტის იმპიჩმენტის ხელოვნური პროცესის გაგრძელების საშუალება მისცა. 

ჩვენი შეფასებით, საკონსტიტუციო სასამართლოს მიერ მიღებულ დასკვნაში ყურადღების მიღმაა დარჩენილი არაერთი მნიშვნელოვანი სამართლებრივი საკითხი, რომელზე პასუხის გაცემაც აუცილებელი იქნებოდა არგუმენტირებული შეფასების გასაკეთებლად - პრეზიდენტის სადავო ქმედებები წარმოადგენდა თუ არა კონსტიტუციის დარღვევას. 

მიუხედავად ამისა, თუნდაც ჩავთვალოთ, რომ პრეზიდენტმა დაარღვია კონსტიტუცია, კრიტიკას ვერ უძლებს საკონსტიტუციო სასამართლოს მიერ, “კონსტიტუციის დარღვევის დადგენის” შემდგომ განვითარებული მსჯელობა. კერძოდ, საკონსტიტუციო სასამართლომ სრულად უგულებელყო მისი როლი საიმპიჩმენტო დონის კონსტიტუციის დარღვევის საკითხის განსაზღვრისას.  კერძოდ, სასამართლომ პრეზიდენტის საიმპიჩმენტო ქმედების შეფასებისას თავისი ფუნქცია დააკნინა და თავიდან აირიდა პასუხისმგებლობა, შეეფასებინა პრეზიდენტის ქმედებების მართლწინააღმდეგობა საიმპიჩმენტო მიზნებისთვის. 

სხვაგვარად, საკონსტიტუციო სასამართლომ სამართლებრივი შეფასების გარეშე დატოვა და სრულად პოლიტიკურ შეფასებას დაუქვემდებარა ის, თუ რამდენად საკმარისი იყო კონსტიტუციის დარღვევის მნიშვნელობა ან/და ეფექტები. ამ თვალსაზრისით მან სრულად გაიზიარა მმართველი პარტიის მოსაზრება, რომ იმპიჩმენტის სამართლებრივ შემადგენლობას კონსტიტუციის ნებისმიერი დარღვევა ქმნის, ხოლო მისი სიმძიმის შეფასება მხოლოდ პარლამენტში ხმების რაოდენობას ებმის. 

ამით სასამართლომ დაადგინა სახიფათო პრეცედენტი, რომელიც არა მხოლოდ აკნინებს იმპიჩმენტის ინსტიტუტის მნიშვნელობას, არამედ ზრდის სახელმწიფო ორგანოთა სტაბილური ფუნქციონირების ხელშეშლის რისკებს და ასევე არსებითად აკნინებს იმ აპოლიტიკურ ინსტიტუტთა დამოუკიდებლობის გარანტიებს, რომლებზეც იმპიჩმენტი შეიძლება გავრცელდეს.  მარტივად, საკონსტიტუციო სასამართლომ ერთმანეთისგან საერთოდ არ განასხვავა კონსტიტუციის დარღვევის მნიშვნელობა სხვადასხვა კონსტიტუციური ინსტიტუტის მიზნებისთვის. ამავე დროს, იგივე სასამართლო ყოველწლიურად ათეულობით შემთხვევაში ადგენს კონსტიტუციის დარღვევას და ტექნიკურად ყველა ეს დარღვევა პარლამენტმა შეიძლება იმპიჩმენტის საფუძვლად აქციოს. 

ჩვენი მოსაზრებით, საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს დასკვნა დაუსაბუთებელია და მნიშვნელოვნად აკნინებს საკონსტიტუციო სასამართლოს როლს იმპიჩმენტის სამართლებრივი კონტროლის სფეროში.